Wat een jaar…

In februari zagen mijn vrouw en ik mensen in Wuhan naar elkaar zwaaien vanuit hun flats. Hoe kunnen we mensen bij elkaar blijven brengen in deze tijd? We bedachten Cuisine Quarantaine: online kookworkshops.

Meestal heb ik voor zo’n nieuwe stap flink wat peper nodig in mijn …. Corona werkte in dit geval als een madame Jeanette. Binnen een week waren we er klaar voor.
Alleen de rest van Nederland niet, dus bakte ik voornamelijk zoete dingen met (enthousiaste) kinderen die niet naar school konden. Tot de moeders klaagden over corona-kilo’s. Zelf raakte ik moedeloos. Met 6 kinderen aardbeientaart maken is leuk maar wij wilden (veel) mensen met elkaar verbinden. En je kunt er de huur niet van betalen. Ik stop met dat online dacht ik totdat in de zomer het eerste team zich meldde om samen te koken. (bedankt Cisco!).

De feedback van de ouders in het voorjaar, (‘drie supermarkten afgegaan voor een zakje gist’ ) maakte dat ik de ingredienten ging bezorgen. 10 uur, 700 kilometer en 12 adressen verder, had iedereen alles in huis voor de 1e online team-kookworkshop.
Elke workshop verbeterde ik het product weer een beetje. Auto werd postnl, de schuur werd met hulp van Ilske en Bjorn een inpakfabriekje en mijn eerste winst investeerde ik in een nieuwe hd camera.

Zo kon ik in de wintermaanden gelukkig wat van de schade uit het voorjaar inhalen. En kunnen we de huur die inmiddels hypotheek was geworden, betalen. De financiele rust die daarmee kwam, maakt dat ik weer verder kan kijken dan 1 dag. Ook voel ik me “in control”. Dat machteloze gevoel van het voorjaar dat ik iets heb opgebouwd en er niets mee kan, was verschrikkelijk. Nu kan ik gewoon weer werken, mensen inspireren met een lekker gerecht, maar vooral samenbrengen en blij maken in deze rare periode.

‘Een echte ondernemer’ zeiden sommige mensen tegen me. Ik voel me dan trots en besef dat het maar ten dele waar is. Ik heb ook geluk gehad. Dat ik in een sector zit waarbij ik deze switch kon maken. Online haren knippen of bier tappen is een stuk moelijker. Geluk dat ik een opvoeding heb gehad waarin ik leerde niet bij de pakken neer te gaan zitten.
En op de momenten dat ik dat wel deed dat ik mensen had die mij steunden: van mijn vrouw, vrienden en klanten tot de overheid. Want wat een geluk dat ik in een land woon waar we er samen voor hebben gekozen elkaar door deze moeilijke tijd heen te loodsen.

Ik wens iedereen genoeg veerkracht om het nieuwe jaar door te komen.

En ik ben komende tijd online.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een reactie achter